Laatst bijgewerkt op 26 september 2019
Naast bacteriën zijn ook virussen veroorzakers van veel voorkomende infecties. Soms zijn ze onschuldig, zoals een griepinfectie of een herpesuitbraak, maar virusinfecties kunnen ook een dodelijke afloop hebben. Denk maar aan het ebolavirus of een besmetting met HIV. De mate waarin iemand ziek wordt van een virusinfectie is niet alleen afhankelijk van het type virus, maar ook van het eigen afweersysteem.
Antibiotica is het meest ingezette medicijn tegen infecties bij mensen en dieren, maar werken alléén tegen bacteriën. Virussen zijn veel lastiger te bestrijden. Virussen kunnen zich namelijk van generatie tot generatie aanpassen. Ze hebben een snelle evolutie en ieder virustype heeft meerdere varianten. Hierdoor werken middelen die zich specifiek richten op bepaalde virusstrengen vaak niet blijvend of ze werken slechts tegen enkele varianten.
Een voorbeeld hiervan is de jaarlijkse griepprik, die geproduceerd wordt op basis van de virusstrengen die in het jaar ervoor de meeste griepinfecties veroorzaakt hebben. Door de snelle evolutie van het griepvirus heeft de prik een beperkte effectiviteit. Het griepvirus heeft zich alweer getransformeerd tegen de tijd dat de nieuwe griepprik gegeven wordt. Ook vaccins zijn gecultiveerd om werkzaam te zijn tegen slechts enkele varianten van een virus, bv. het HPV vaccin.
Een virusinfectie verloopt volgens een heel ander mechanisme dan een bacteriële of schimmelinfectie en kan niet met antibiotica worden bestreden. Nano zilver is een stof die dat wel kan. Zowel wetenschap als de praktijk laten dat zien.
Hoe werkt nano zilver bij virusinfecties?
Om die vraag te kunnen beantwoorden, moet je eerst weten waar een virus uit bestaat, namelijk:
- Een enveloppe (alleen bij dierlijke virussen voorkomend): De enveloppe bestaat uit eiwitten en vetachtige stoffen en bevindt zich aan de buitenkant van het virus.
- De binnenkant heet het nucleocapside en bestaat uit een eiwitmantel, de capside genoemd en het erfelijk materiaal van het virus, het DNAen RNA.
De envelop, de buitenste laag van een virus bevat zowel vetachtige stoffen als eiwitten. Nano zilverdeeltjes kunnen de eiwitten gemakkelijk uit elkaar laten vallen, maar bij de vetachtige stoffen gaat dit moeizamer. Virussen verschillen van elkaar in de mate waarin de envelop uit eiwitten en vetachtige stoffen bestaat. Het ene virus zal dus sneller op nano zilver reageren dan het andere. Als het zilverdeeltje de envelop heeft afgebroken en mits het deeltje klein genoeg is, kan het de overige inwendige structuren snel afbreken. Het virus valt dan als het ware uit elkaar.
De gemiddelde diameter van een virus is tussen de 20 en 300 nanometer (één nanometer is een miljoenste deel van een millimeter). Een nanodeeltje zilver is kleiner dan 10 nanometer en kan het virus penetreren en daar het DNA en RNA onschadelijk maken. Het virus kan zich vervolgens niet meer vermenigvuldigen en de infectie wordt gestopt.
Sinds aan het einde van de 19e eeuw diverse vormen van zilver hun intrede deden in de Westerse geneeskunde, is zilver positief getest op o.a. het adenovirus, rotavirus, virale hersenvliesontsteking, enterovirus, hepatitis B, diverse influenza (griep) virussen, virale oogontsteking, poliovirus, rhinovirus, mazelenvirus, poliovirus, gordelroos, waterpokken, pokkenvirus, herpesvirus, wratten, HIV virus, SARS en het ebolavirus.
De kwaliteit zilverwater bepaalt de effectiviteit!
Niet alle soorten zilverwater zijn in de praktijk even succesvol bij virusinfecties gebleken. Het zilverproduct moet uit deeltjes bestaan die overwegend kleiner dan 20 nanometer zijn. Nano zilver voldoet aan die eis.
Verder kun je door een hogere dosering te nemen gedurende een langere tijd, de werking van nano zilver verhogen bij virusinfecties die moeilijk te bestrijden zijn. De effectiviteit neemt ook toe als de behandeling gecombineerd wordt met een plaatselijke toepassing, bijvoorbeeld een inhalator bij luchtweginfecties, een neusspray bij holte-ontstekingen, of toepassing op de huid bij herpesinfecties. Lees meer over doseringen en gebruiksadviezen op https://www.nanomineralen.nl/nano-zilver/.
Kun je nano zilver ook preventief innemen, bijvoorbeeld in het griepseizoen?
Jazeker, dat is een goed idee!
Uit onderzoek blijkt namelijk dat als je een virus oploopt en er is nano zilver aanwezig in je lichaam, het virus snel om zeep geholpen kan worden en de infectie milder verloopt of er zelfs geen infectie optreedt.
Je kunt ook één of twee keer per jaar een detoxkuur doen met zilverwater. Je ruimt dan een overmaat aan virussen en andere ziekteverwekkers op. Virussen, bacteriën en schimmels geven niet altijd duidelijke klachten, maar kunnen een goede werking van ons immuunsysteem sterk onderdrukken. Het immuunsysteem moet namelijk keihard werken om al die potentiele ziekteverwekkers onder de duim te houden. Door het immuunsysteem te ontlasten, wordt het gehele systeem versterkt en ga je energieker en fitter door het leven!
Literatuur:
Rentz, E.J. (2003). Viral Pathogens and Severe Acute Respiratory Syndrome: Oligodynamic Ag1 for Direct Immune Intervention. Journal of Nutritional & Environmental Medicine, 13(2), 109–118.
Lees ook:
> Nano zilverwater: hét natuurlijke, veilige en breedspectrum antibioticum.